صفحات

۱۳۹۱ خرداد ۱۹, جمعه

"مرد و ملا و یارانه!"؛ شعری زیبا بر اساس شعر "روباه و زاغ"



«مرد و ملا و یارانه!»؛
شعری زیبا بر اساس شعر «روباه و زاغ»


«آزاد آزاده»، ۱۹ خرداد ۱۳۹۱:
این هم تلخندی زیبا و خاطره‌انگیز با نام «مرد و ملا و یارانه» که بر اساس شعر معروف «روباه و زاغ» سروده شده؛ و هم یادآور خاطرات کودکی ما است و هم بیانگر این روزهای پردرد و رنج ایرانیان درگیر هدفمندسازی فقر و فریب و نیرنگ؛ تقدیم به همه خوانندگان «نجواهای نجیبانه»؛

به امید یافتن راهی به رهائی از راه آگاهی، بدون دادن هزینه‌های گزاف و بی‌حاصل از جان و جیب مُلک و مردم ایران‌زمین و بدان امید که بتوانیم در رهگذر باد، نگهبان لاله باشیم!


مرد و ملا و یارانه!

«مردکی اندکی یارانه دید
به جیب گذاشت و زود دوید
بر دری نشست در راهی
که از آن می‌گذشت ملایی

آخوند پرفریب و حیلت‌ساز
رفت پیش مردک و کرد آواز
وای نمازهایت که نخوانده‌ای!
روزه‌هایت را نگرفته‌ای!

اگر گذاری یارانه‌ات به زمین
می‌فرستم تو را به بهشت برین!
مرد یارانه را زمین بنمود
شیخ جست و یارانه‌اش بربود!»


 







روباه و زاغ

«زاغکی قالب پنیری دید
به دهان برگرفت و زود پرید
بر درختی نشست در راهی
که از آن می‌گذشت روباهی

روبهک پرفریب و حیلت‌ساز
رفت پای درخت و کرد آواز
گفت به به چقدر زیبایی!
چه سری! چه دمی! عجب پایی!

پر و بالت سیاه رنگ و قشنگ!
نیست بالاتر از سیاهی رنگ!
گر خوش آواز بودی و خوشخوان
نبودی بهتر از تو در مرغان

زاغ می‌خواست قار قار کند
تا که آوازش آشکار کند
طعمه افتاد چون دهان بگشود
روبهک جست و طعمه را بربود» (حبیب یغمایی)


نوشتارهای مرتبط:






------------------------------------


لطفاً از نوشتارهای زیر نیز دیدن فرمائید
(نوشتارهای برگزیده وبلاگ):
(به ترتیب، از نوشتارهای قدیمی‌تر به جدیدتر)





















































































------------------------------






لطفاً در صورت امکان و صلاحدید، عضو شوید:

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

*** نظرات شما بلافاصله منتشر می‌گردد ***