نامه سرگشاده «آزاد آزاده»
(ع. خ.) به خامنهای
آقای خامنهای! پیش از تبدیل
این
«نجواهای نجیبانه» به فریادهای خشمگینانه،
به آنها توجه کنید!
«نجواهای نجیبانه» به فریادهای خشمگینانه،
به آنها توجه کنید!
«شرط بلاغ»
«من آنچه شرط
بلاغ است با تو میگویم
تو خواه از سخنم پند گیر و خواه ملال
محل قابل و آنگه نصیحت قائل
چو گوش هوش نباشد، چه سود حُسن مقال؟!» (سعدی)
جناب آقای خامنهای!
این نامه، در فرجام کتابی است که در آن، بخشی از نامهها و
نوشتارهایی را که در «نقد نظام جمهوری اسلامی ایران و رهبران آن» نگاشته شده است،
گرد آوردهام و آن را «نجواهای نجیبانه» نامیدهام؛ هرچند شما این نوشتارها و بسی
بیش از اینها را، که انتشار علنی نیافتهاند و کسانی سربسته و در خفا، با شما و
سَلَف شما آقای خمینی، درد دل و سوز جان گفتهاند، خواندهاید؛ سخنان اهل نظران نجیب،
دلسوز و دردمند این نجواهای متین، متقن و منطقی، که عاشقانه «داوِ اول بر نقدِ
جان»(۱) زدهاند، و هر یک به زبانی، روایتگر زمهریر سرد ایرانزمین بودهاند، و
برای رهایی از بنبستها، راههای برونرفت و پیشنهادهای پایداریبخش ارائه دادهاند،
مرا از گفتن هر کلامی و نوشتن هر بیانی بینیاز میکند، اما من نیز وظیفه خود
دانستم «شرط بلاغ» را به جای آورم و ناصحانه از شما تقاضا کنم که پیش از تبدیل این
«نجواهای نجیبانه» به فریادهای خشمگینانه، به آنها توجه کنید. امیدوارم ملول نشوید
و «محل قابل» برای «نصیحت قائلان» باشید و پند گیرید؛ نمیخواهم ناامید شوم و
بدانجا رسم که: «چو گوش هوش نباشد، چه سود حُسن مقال؟!»
آقای خامنهای!
اگر تا کنون غبار غفلت، تغافل، غرور یا ناآگاهی، یا
استلزامات ناشی از ساختار قانونی، یا عذرها و قصورها و تقصیرهای حکومتی، یا موقعیتهای
نقشی، یا إعمال نظرها و سلیقههای سایر تصمیمسازان پیدا و پنهان، یا هر توضیحی که
خود میدانید و شایسته است صادقانه و شجاعانه در پیشگاه ایرانیان بر زبان آورید،
مانع از رسیدن شما به طریق صواب و سزاوار این مُلک و ملت شده است، در فرجام عمر،
به خود آیید و اگر آیت و نشانه الله هستید، این نشانه را در عمل نشان دهید و خدا
را در نظر آورید و فراتر، بیشتر و پیشتر از آن، اخلاق، انصاف، مدارا، مروّت و
انسانیت، پیشه سازید و بدانید که تصمیم شما میتواند تصمیمی سرنوشتساز یا سرنوشتسوز
باشد و شما را در پیشگاه وجدان خودتان، تاریخ و مردم ایران و جهان و نیز خداوند،
سربلند یا سرافکنده سازد و نسلهایی را بسوزاند یا زنده کند؛ و بدانید که مردم
انقلابگزیده ایران، اینک پس از گذار از کوران دوران خفقان و تجربههای تلخ و
سازنده آن، دیگر اهل انتقام و اقدام انقلابی نیستند و اگر صداقت و حقیقت را ببینند
و بشنوند، سهم خود را نیز در خوب و بد گذشته درمییابند؛ پس امیدوار باشید که بر
خطاکارانی که ندامت، پیشه سازند و صادقانه و شجاعانه بر خطاهای خود اقرار نمایند و
از ستمدیدگان، طلب بخشش و دلجویی کنند، ببخشایند، هرچند شاید فراموش نکنند.
امیدوارم فرجام این کتاب، آغاز نیکفرجامی شما باشد.
آزاد آزاده (ع. خ.)
*** توضیح ***
۱- اشاره به این
بیت شعر از حافظ:
«اهل نظر، دو عالَم،
در یک نظر ببازند
عشق است و داوِ اول، بر نقدِ جان توان زد» (داو: نوبت
قمار).
چهارمین و جدیدترین ویرایش کتاب «نجواهای نجیبانه: نقد نظام
جمهوری اسلامی ایران و رهبران آن (نامهها، نوشتارها، گفتارها)» در ۱۹۱۳ صفحه (۴۷۴ عنوان مطلب) - که حدود ۶۰۰ صفحه آن (۱۳۰ عنوان مطلب)، نسبت به ویرایش سوم،
جدید است – منتشر گردید. در این کتاب، بیش از ۱۲۰ نامه خطاب به آقای خامنهای، از جمله ۱۳ نامه از
محمد نوریزاد و نیز ۲۷
عنوان اصلی از سایر نوشتارها و گفتارهای او و چندین نامه خطاب به آقای خمینی، از
جمله نامههای آیتالله منتظری، و نیز بسیاری مطالب انتقادی تاریخی دیگر در نقد رژیم
جمهوری اسلامی، منتشر شده است.
آدرس اینترنتی صفحه دارای لینکهای دانلود کتاب «نجواهای نجیبانه:
نقد نظام جمهوری اسلامی ایران و رهبران آن (نامهها، نوشتارها، گفتارها)» در ۱۹۱۳
صفحه (یک فایل پیدیاف) (بدون نیاز به فیلترشکن):
آدرس صفحه فیسبوک کتاب «نجواهای نجیبانه: نقد نظام جمهوری
اسلامی ایران و رهبران آن (نامهها، نوشتارها، گفتارها)» در ۱۹۱۳ صفحه:
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
*** نظرات شما بلافاصله منتشر میگردد ***