بیانیه‌ رضا پرچی‌زاده از «حصر سایبری»

توضیح:

بعد از افشاگری‌های متعدد دوست خوب و مبارزمان آقای رضا پرچی‌زاده در خصوص سایت «بالاترین» طی مقالات انگلیسی و فارسی، ایشان به شدت مورد هجوم سایبری‌های «اصلاح‌طلب» نظام جمهوری اسلامی قرار گرفته است. به همین دلیل، اقدام به نوشتن بیانیه‌ای نمود و در اختیار ما قرار داد تا جهت تنویر افکار عمومی منتشر نماییم؛ که به رسم امانتداری و حرمت آزادی بیان منتشر می‌شود (جمعی از دوستان و همراهان راه آزادی):

هموطنان!

در دو سه روز اخیر اینجانب تحتِ حمله‌ی شدیدِ سایبری قرار گرفته‌ام. به محض اینکه وارد فضای مجازی می‌شوم، انواع و اقسامِ ویروسها و بدافزارها به کامپیوترم هجوم می‌آورند. علاوه بر ویروسهای تروجان که عملکردِ دستگاه را با ازدیادِ سرطانیِ خود مختل کرده سرعتش را کاهش می‌دهند، من در چندین مورد متوجهِ بدافزارهایی بسیار خطرناکتر شدم که به قصدِ جاسوسی و مانیتورینگ مرا هدف قرار داده بودند. این موضوع را به مراجع قانونی اطلاع داده‌ و آنها را در جریانِ کاملِ مسائل قرار دادم. به همین دلیل هم در دو سه روز اخیر نتوانسته‌ام حضورِ مجازی داشته باشم. با هجمه‌ای که به من کرده‌اند مرا از دیدارِ دوستان و عزیزان محروم ساخته‌اند، و بدین ترتیب عملا مرا در حصرِ مجازی قرار داده‌اند.
 

اینک، درباره‌ی اینکه عاملِ این رفتارِ ضدانسانی کیست و کجاست من قضاوتی نمی‌کنم، اما می‌دانم که این آزاری که امروز به من می‌رسد ریشه در کجا دارد. این ظلم امروز از آن بر من مباح شده که همیشه خواستار استقلال و آزادیِ ایران و سربلندیِ ایرانی و زندگیِ آزادانه‌ و دوستانه‌ی او در کنارِ باقیِ مللِ جهان بوده‌ام؛ و این تَشَفّی‌ها امروز از آن بر من می‌رود که وقتی که تهدید می‌کردند و دهان می‌بستند و قلم می‌شکستند و بسیاری هم تمکین می‌کردند و صدایی به اعتراض بلند نمی‌کردند بنده حاضر نشدم سکوت پیشه کنم و کلاهِ خودم را نگه دارم تا باد نبرد تا بلکه در این ورطه تنها گلیمِ خویش را از آب بیرون بکشم؛ و به دفاعِ از حق قیام کردم.
 

اما فراتر از همه اینها، ستمی که امروز بر من می‌رود از آنروست که تسلیمِ ستمگران نشدم. هموطنان! بدانید و آگاه باشید که اگر امروز در برابرِ ستم سکوت کنید به این بهانه که «بر من که ستمی نرفته»، فردا که رفت، کسی نخواهد بود تا از شما دفاع کند. به قول معروف این شتری است که درِ خانه‌ی همه می‌خوابد، کمااینکه تا به حال هم درِ خانه‌ی بسیاری خوابیده، و اگر ما دیروز در کنارِ دیگرانی که بر آنها ستمی رفته بود ایستادگی می‌کردیم امروز در تنهایی‌مان نوبت به خودمان نمی‌رسید.
 

آزادی اصولا مفهومی اجتماعی است؛ و آزادی در میانِ جماعت است که معنا پیدا می‌کند، وگرنه در خلوتش هر کسی آزاد است (البته رژیمهای ایدئولوژیک و مستبدانِ آنلاین اخیرا این را هم از ما دریغ کرده‌اند!). به هوش باشید که اگر بر آزادیِ جمعی ایستادگی نکنید و با چنگ و دندان از آن دفاع نکنید هر روز آن را محدودتر می‌کنند، تا آن زمان که نقطه‌ای بماند به نامِ فرد، زندانی در میانِ بی‌شمار نقطه‌های دیگر، که در نهایت تک به تک به زیر پای استبداد افتاده له خواهند شد. آزادی را از همین لحظه پاس بداریم.

خادمِ وطن و مبارزِ راهِ آزادی
کمترین، رضا پرچی‌زاده
دوم اردیبهشت‌ماهِ یکهزار و سی‌صد و نود و چهار خورشیدی

**********************

نوشتارهای مرتبط:

نقض گسترده آزادی بیان توسط «بالاترین»

Severe Violation of Freedom of Expression by Balatarin

تحریم «بالاترین» توسط جمعی از کاربران؛ یکی از کاربران شناخته‌شده: «بالاترین» عامل شناسایی و بازداشت من شد

آقای نیک آهنگ کوثر! چرا تسلیم مافیای رسانه‌ای اصلاح طلبان حکومتی شدید؟